Het Leven. Geïllustreerd 1941
Het Leven. Geïllustreerd was een Nederlands weekblad dat verscheen tussen 1906 en 1941. Het blad had een sensationele inhoud, met veel ruimte voor gruwelijke moordzaken, schokkende zedenschandalen en pikante fotoseries van vrouwen in lange badjurken. Om die reden werd het vaak heimelijk gelezen.
Het Leven. Geïllustreerd viel vooral op door de ongekend gedurfde nieuwsgaring. Verslaggevers en fotografen maakten reportages in Amsterdamse armoedewijken, achter de coulissen van de toneelwereld, in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog en aan boord van de eerste zeppelins. Het taalgebruik was opvallend losjes en de actuele foto’s bezorgden het grote publiek een gevoel van opwinding omdat de dagbladen deze in die tijd nog niet afdrukten. De fotojournalistiek stond nog in de kinderschoenen en Het Leven (evenals andere bekende, geïllustreerde tijdschriften als de Katholieke Illustratie, Eigen Haard, Prins, De Spiegel en Panorama) behaalden met hun fotoreportages hoge oplagen. Overigens had Het Leven met haar veel bravere concurrenten ten minste één ding gemeen: de kritiekloze, met veel foto’s gelardeerde reportages over het Nederlands koningshuis.
Overige informatie
| Afmetingen | 30 x 24 x 3cm |
|---|---|
| Staat | lichte gebruikssporen |
Gerelateerde producten
-
Details
Een bijzonder item dat nu verkrijgbaar is op onze webshop. Het betreft een herinneringskruik van Plateelbakkerij Zuid-Holland in Gouda.
Dit soort kruiken werden gemaakt ter ere van een jubileum. Deze kruik is vervaardigd ter ere van het 60-jarig bestaan van warenhuis Raming in Breda. Raming was bijna één eeuw lang een begrip in Breda, tot de overname door V&D in 1972 en had een enorme omvang. Het laatste aandenken van het pand gelegen aan de Lange Brugstraat verdween toen het gesloopt werd om plaats te maken voor winkelcentrum de Barones.
Er hebben honderden mensen gewerkt voor Raming die overnachten in interne slaapzalen.Een mooi stukje Bredase geschiedenis, een pareltje!!
-
Details
Fraaie antieke handgemaakte koperen kruithoorn, ook wel poederhoorn genoemd.
Een kruithoorn, ook wel kruitbus en kruitfles genoemd, is een constructie die gebruikt wordt om buskruit te storten of te geleiden. Hij is er in uiteenlopende materialen zoals hertshoorn, koper, hout, messing of ivoor. De kruithoorn wordt gebruikt om primitieve vuurwapens te laden door middel van een koperen tuit en doseerhendeltje. Kruithoorns hebben diverse vormen, zoals een kegel- of peervorm, een hoornvorm of gewoon een ronde platte vorm zoals een veldfles. De kruithoorns zijn soms rijkelijk versierd, maar kunnen ook gewoon een ingekerfde lijnenstructuur hebben, vermoedelijk om een betere hanteerbaarheid te verkrijgen tijdens het kruitladen.
-
Details
Originele groepsfoto ter herinnering aan de herstelling van de spoorbrug over het Hollandsch-Diep nabij Moerdijk 1945 – 1946.
Het betreft de originele afgedrukte foto en een hoog resolutie digitaal bestand van de foto, door ons ingescand en bewerkt. Dit bestand kunt u na aankoop via mail ontvangen.
Meer informatie over de brug vindt u hier. -
Details
Set van 13 stenen jaarbeeldjes van de Taptoe Breda.
Niet alle jaartallen zijn nog leesbaar, maar het lijkt te gaan om 1981 t/m 1993.Een taptoe is in de moderne versie een militaire en muzikale show waarbij de diverse krijgsmachtonderdelen zich aan het publiek presenteren.
In 1976 werd de Nationale Taptoe voortgezet in Breda, een stad met een rijke militaire traditie. Aanvankelijk werd het evenement gehouden op het terrein van de Koninklijke Militaire Academie, vervolgens op de Chassé-kazerne en later op het terrein van de Trip van Zoudtlandtkazerne. De verhuizing naar Breda ging tevens gepaard met een wijziging in de organisatiestructuur van de Taptoe. Zo werd onder meer besloten dat de Nationale Taptoe niet langer een uitsluitend militaire aangelegenheid zou zijn. De organisatie werd formeel in handen gegeven van de speciaal daarvoor opgerichte “Stichting Nationale Taptoe”. De sterke band met Defensie is echter blijven bestaan. Het bestuur van de Stichting bestaat deels uit burgers, deels uit militairen. Namens Defensie maakt de Inspecteur Militaire Muziek Krijgsmacht deel uit van het bestuur en de muzikale leiding van de Taptoe berust tevens bij hem. De organisatie van de Taptoe geschiedt sindsdien op basis van een samenwerkingsovereenkomst tussen de Stichting Nationale Taptoe en de Staat der Nederlanden (Ministerie van Defensie). Deze in 1976 doorgevoerde “privatisering” hield echter niet dat de Nationale Taptoe haar militaire karakter verloren heeft. Weliswaar werd het sindsdien mogelijk dat ook burgerorkesten aan het programma deelnemen, maar de Nationale Taptoe behield haar oorspronkelijke doelstelling: presentatie van de Krijgsmachtdelen en Nederlandse militaire muziek aan het brede publiek.
Gedurende de periode in Breda werden enkele belangrijke jubilea gevierd. Zo werd de Nationale Taptoe in het jaar 2000 voor de 25e keer in Breda gehouden. In 2002 stond de Taptoe voor een belangrijk deel in het teken van het 750-jarig bestaan van de stad Breda. En in 2004 werd een belangrijke mijlpaal bereikt: de 50e Nationale Taptoe. Bij die gelegenheid werd de Taptoe vereerd met een bezoek van H.M. de Koningin. Het zou tevens de laatste Nationale Taptoe in Breda worden, want door vermindering van de mogelijkheden tot materiële steunverlening en het beschikbaar stellen van faciliteiten door Defensie, zag de Taptoe zich genoodzaakt tot het uitkijken naar een andere locatie, buiten Defensieterrein.
Daarmee kwam tevens een eind aan een lange traditie, sinds 1954, waarin de Nationale Taptoe steeds een evenement in de open lucht is geweest. En in al die jaren werd de Taptoe steeds gedurende 9 dagen gehouden met in totaal 10 voorstellingen.
