- Geen producten in de winkelwagen.
Monopoly Spel Jaren ’60
Monopoly spel uit de jaren ’60 inclusief de originele doos.
De oude guldenversie van het bordspel MONOPOLY de Luxe uitgegeven door Smeets en Schippers.
Overige informatie
| Afmetingen | 46 x 24 x 3cm |
|---|---|
| Staat | lichte gebruikssporen |
Gerelateerde producten
-
Details
De verhalen van Oom Wim (“Les Belles Histoires de l’ Oncle Paul”) was een Belgische educatieve stripreeks die tussen 1951 en 1982 in het weekblad Robbedoes werd gepubliceerd. De serie werd oorspronkelijk geschreven en getekend door Jean-Michel Charlier en Eddy Paape, maar werd in de loop der decennia door verschillende scenaristen en tekenaars gemaakt.
De serie bestaat uit verschillende korte verhalen rond het leven van historische figuren. Alle verhalen worden ingeleid en afgesloten door oom Wim. In de eerste verhalen zag oom Wim zijn neefjes iets dwaas doen of zeggen en vertelde hun dan een toepasselijke geschiedkundige vertelling, bedoeld als zedenlesje. In latere afleveringen verscheen hij gewoon kort even zelf in beeld aan het begin en einde van elk verhaal, zonder zijn neefjes. De figuur was ontworpen door Eddy Paape en was geïnspireerd op uitgever Paul Dupuis. Oom Wim werd steevast afgebeeld met een pijp en een strikje.
Deze uitgave van de verhalen van oom Wim is getiteld Wedloop naar de Zuidpool. Het is een eerste druk uit 1953 en is afgezien van een klein scheurtje in de kaft nog in een nette staat.
-
Details
Een smeedijzeren haalijzer/zaaghaal, gebruikt om een ketel in een open haard aan op te hangen en op hoogte te verstellen. Datering 18e eeuw. Dit item kan alleen afgehaald worden in onze winkel.
-
Details
Set van 12 vintage stripboekjes: De avonturen van Kick Wilstra.
Het betreft de originele oude boekjes dus niet de heruitgaven.
De set bestaat uit; Deel 1,2, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 & 14.Kick Wilstra ziet het licht in 1949, dankzij Henk Sprenger, striptekenaar uit Oost-Knollendam. Met Kick Wilstra creëert Sprenger een voetballer die de kwaliteiten van Kick Smit, Faas Wilkes en Abe Lenstra in zich verenigt.
Een voetbalheld die tot dan toe alleen in jongensdromen voorkwam: een wonder-midvoor!
Kick Wilstra, met zijn kenmerkende blonde lok, scoort uit alle standen, in alle teams waar hij voor uitkomt: in Veendorp, bij Victoria, Malton Rovers en Titan, en natuurlijk in het Nederlands Elftal. Zijn favoriete goal is de winnende, bij voorkeur gescoord in de laatste minuut, met een omhaal in de kruising. Ook buiten het veld stelt Kick Wilstra niet teleur. Als bestrijder van het kwaad en redder in de nood beleeft hij vele avonturen, bijgestaan door zijn altijd bezorgde vrouw Jannie en zijn zonen Rob en Rudi.
Tien jaar lang, tot 1959, bracht Kick Wilstra kleur in het leven van menige schooljongen, in een tijd waarin televisie nog nauwelijks bestond en de gezagsverhoudingen nog duidelijk waren. Een tijd ook waarin ‘Betaald Voetbal’ schoorvoetend zijn intrede deed in Nederland, een periode uit de voetbalgeschiedenis die in de strip veel aandacht krijgt. In zijn inleiding schrijft Kees Volkers uitgebreid over de inspiratie van Sprenger en laat hij zien hoe Kick Wilstra een held werd van zijn tijd en ‘de beste Nederlandse voetballer ooit’. -
Details
Set van 13 stenen jaarbeeldjes van de Taptoe Breda.
Niet alle jaartallen zijn nog leesbaar, maar het lijkt te gaan om 1981 t/m 1993.Een taptoe is in de moderne versie een militaire en muzikale show waarbij de diverse krijgsmachtonderdelen zich aan het publiek presenteren.
In 1976 werd de Nationale Taptoe voortgezet in Breda, een stad met een rijke militaire traditie. Aanvankelijk werd het evenement gehouden op het terrein van de Koninklijke Militaire Academie, vervolgens op de Chassé-kazerne en later op het terrein van de Trip van Zoudtlandtkazerne. De verhuizing naar Breda ging tevens gepaard met een wijziging in de organisatiestructuur van de Taptoe. Zo werd onder meer besloten dat de Nationale Taptoe niet langer een uitsluitend militaire aangelegenheid zou zijn. De organisatie werd formeel in handen gegeven van de speciaal daarvoor opgerichte “Stichting Nationale Taptoe”. De sterke band met Defensie is echter blijven bestaan. Het bestuur van de Stichting bestaat deels uit burgers, deels uit militairen. Namens Defensie maakt de Inspecteur Militaire Muziek Krijgsmacht deel uit van het bestuur en de muzikale leiding van de Taptoe berust tevens bij hem. De organisatie van de Taptoe geschiedt sindsdien op basis van een samenwerkingsovereenkomst tussen de Stichting Nationale Taptoe en de Staat der Nederlanden (Ministerie van Defensie). Deze in 1976 doorgevoerde “privatisering” hield echter niet dat de Nationale Taptoe haar militaire karakter verloren heeft. Weliswaar werd het sindsdien mogelijk dat ook burgerorkesten aan het programma deelnemen, maar de Nationale Taptoe behield haar oorspronkelijke doelstelling: presentatie van de Krijgsmachtdelen en Nederlandse militaire muziek aan het brede publiek.
Gedurende de periode in Breda werden enkele belangrijke jubilea gevierd. Zo werd de Nationale Taptoe in het jaar 2000 voor de 25e keer in Breda gehouden. In 2002 stond de Taptoe voor een belangrijk deel in het teken van het 750-jarig bestaan van de stad Breda. En in 2004 werd een belangrijke mijlpaal bereikt: de 50e Nationale Taptoe. Bij die gelegenheid werd de Taptoe vereerd met een bezoek van H.M. de Koningin. Het zou tevens de laatste Nationale Taptoe in Breda worden, want door vermindering van de mogelijkheden tot materiële steunverlening en het beschikbaar stellen van faciliteiten door Defensie, zag de Taptoe zich genoodzaakt tot het uitkijken naar een andere locatie, buiten Defensieterrein.
Daarmee kwam tevens een eind aan een lange traditie, sinds 1954, waarin de Nationale Taptoe steeds een evenement in de open lucht is geweest. En in al die jaren werd de Taptoe steeds gedurende 9 dagen gehouden met in totaal 10 voorstellingen.
