- Geen producten in de winkelwagen.
Koperen Sierkan
Robuuste sierkan van zowel geelkoper als roodkoper op een brede voet, met groot hengsel en ruime schenktuit.
Gemaakt in Belgïe.
Het geelkoper heeft een van binnenuit ingeslagen sierlijk motief en het middengedeelte van roodkoper is gehamerd.
Voor de echte koperliefhebber.
Overige informatie
| Afmetingen | 60 cm hoog / diameter voet 23 cm |
|---|---|
| Staat | lichte gebruikssporen |
Gerelateerde producten
-
Details
Groot vintage sierbord van de firma Boch uit België.
De achterkant is reeds voorzien van een ophangmogelijkheid.
Het bord is gedecoreerd met een fraai Hollands landschap met molen in Delfts Blauwe kleurstelling.Het bedrijf Royal Boch werd gesticht in 1841 door de familie Boch, afstammelingen van de familie Boch uit het Franse Audun-le-Tiche die daar in 1748 een keramiekbedrijf oprichtten dat later zou uitgroeien tot Villeroy & Boch.
Gedurende decennia ontfermde de familie Boch zich over de kwaliteit van de ontwerpen. Dankzij Anna Boch werden kunstenaars als Charles van der Stappen en Théo Van Rysselberghe betrokken bij de productie.
De familie onderhield contacten met verschillende kunstenaars. Zo was Eugène Boch een goede vriend van Vincent van Gogh.
Oude stukken in art deco, art nouveau en Jugendstil zijn zeer begeerd bij verzamelaars door hun fijne kwaliteit. -
Details
Een bijzonder en antiek porseleinen Delftsblauw kaststel, gemaakt door de Plateelbakkerij Delft (PBD) tussen 1907 en 1910.
Het betreft een zeldzaam kaststel in een vormgeving die je niet vaak tegenkomt. Het geheel is met de hand beschilderd en in zeer goede staat, op een mini chipje aan de rand van 1 vaas na (zie foto’s).
Alledrie de items zijn aan de onderkant gesigneerd met de jaarletter, het maandnummer, het modelnummer en het beeldmerk van de plateelbakkerij: een driehoek met de letters PBD erin.N.V. Plateelbakkerij Delft (PBD) (1897 – 1928) was een aardewerkfabriek in Amsterdam die in 1902 naar Hilversum is verhuisd. Doel was het vervaardigen van Delfts en ander aardewerk.
Cornelis de Bruin, afkomstig van De Distel en de Dordtsche Kunstpotterij, was artistiek leider. -
Details
Grote sfeervolle Oosterse lantaarn/hanglamp, gemaakt van metaal en ingezet met een gekleurde ‘glas in lood’ look. Men noemt het ook wel een Marokkaanse hanglamp, lantaarn, of windlicht.
Deze prachtige lantaarn heeft binnenin geen fitting of elektra. Er kan gemakkelijk een lamp van gemaakt worden, je kunt hem als lampenkap gebruiken bij een bestaande fitting, maar ook zonder licht is deze prachtige lantaarn een echte eye-catcher in je interieur. -
Details
Set van 13 stenen jaarbeeldjes van de Taptoe Breda.
Niet alle jaartallen zijn nog leesbaar, maar het lijkt te gaan om 1981 t/m 1993.Een taptoe is in de moderne versie een militaire en muzikale show waarbij de diverse krijgsmachtonderdelen zich aan het publiek presenteren.
In 1976 werd de Nationale Taptoe voortgezet in Breda, een stad met een rijke militaire traditie. Aanvankelijk werd het evenement gehouden op het terrein van de Koninklijke Militaire Academie, vervolgens op de Chassé-kazerne en later op het terrein van de Trip van Zoudtlandtkazerne. De verhuizing naar Breda ging tevens gepaard met een wijziging in de organisatiestructuur van de Taptoe. Zo werd onder meer besloten dat de Nationale Taptoe niet langer een uitsluitend militaire aangelegenheid zou zijn. De organisatie werd formeel in handen gegeven van de speciaal daarvoor opgerichte “Stichting Nationale Taptoe”. De sterke band met Defensie is echter blijven bestaan. Het bestuur van de Stichting bestaat deels uit burgers, deels uit militairen. Namens Defensie maakt de Inspecteur Militaire Muziek Krijgsmacht deel uit van het bestuur en de muzikale leiding van de Taptoe berust tevens bij hem. De organisatie van de Taptoe geschiedt sindsdien op basis van een samenwerkingsovereenkomst tussen de Stichting Nationale Taptoe en de Staat der Nederlanden (Ministerie van Defensie). Deze in 1976 doorgevoerde “privatisering” hield echter niet dat de Nationale Taptoe haar militaire karakter verloren heeft. Weliswaar werd het sindsdien mogelijk dat ook burgerorkesten aan het programma deelnemen, maar de Nationale Taptoe behield haar oorspronkelijke doelstelling: presentatie van de Krijgsmachtdelen en Nederlandse militaire muziek aan het brede publiek.
Gedurende de periode in Breda werden enkele belangrijke jubilea gevierd. Zo werd de Nationale Taptoe in het jaar 2000 voor de 25e keer in Breda gehouden. In 2002 stond de Taptoe voor een belangrijk deel in het teken van het 750-jarig bestaan van de stad Breda. En in 2004 werd een belangrijke mijlpaal bereikt: de 50e Nationale Taptoe. Bij die gelegenheid werd de Taptoe vereerd met een bezoek van H.M. de Koningin. Het zou tevens de laatste Nationale Taptoe in Breda worden, want door vermindering van de mogelijkheden tot materiële steunverlening en het beschikbaar stellen van faciliteiten door Defensie, zag de Taptoe zich genoodzaakt tot het uitkijken naar een andere locatie, buiten Defensieterrein.
Daarmee kwam tevens een eind aan een lange traditie, sinds 1954, waarin de Nationale Taptoe steeds een evenement in de open lucht is geweest. En in al die jaren werd de Taptoe steeds gedurende 9 dagen gehouden met in totaal 10 voorstellingen.
