- Geen producten in de winkelwagen.
Matchbox Carry Case met 29 modellen
Matchbox collector’s carry case met 4 trays, gevuld met in totaal 29 modellen waaronder auto’s, vrachtwagens, tractoren, takelwagen, een hovercraft, helicopter en meer. De meeste modellen zijn in erg goede conditie.
Voor de enthousiaste Matchbox verzamelaar.
Matchbox is een oorspronkelijk Brits speelgoedauto- en miniatuurautomerk dat nu onderdeel is van de Amerikaanse speelgoedfabrikant Mattel. Matchbox is een begrip geworden voor speelgoedautootjes.
Overige informatie
| Afmetingen | 32 x 26 x 8cm |
|---|---|
| Staat | lichte gebruikssporen |
Gerelateerde producten
-
Details
Groot vintage sierbord van de firma Boch uit België.
De achterkant is reeds voorzien van een ophangmogelijkheid.
Het bord is gedecoreerd met een fraai Hollands landschap met molen in Delfts Blauwe kleurstelling.Het bedrijf Royal Boch werd gesticht in 1841 door de familie Boch, afstammelingen van de familie Boch uit het Franse Audun-le-Tiche die daar in 1748 een keramiekbedrijf oprichtten dat later zou uitgroeien tot Villeroy & Boch.
Gedurende decennia ontfermde de familie Boch zich over de kwaliteit van de ontwerpen. Dankzij Anna Boch werden kunstenaars als Charles van der Stappen en Théo Van Rysselberghe betrokken bij de productie.
De familie onderhield contacten met verschillende kunstenaars. Zo was Eugène Boch een goede vriend van Vincent van Gogh.
Oude stukken in art deco, art nouveau en Jugendstil zijn zeer begeerd bij verzamelaars door hun fijne kwaliteit. -
Details
Unieke antieke zogeheten bruidsspiegel of trouwspiegel.
Dit prachtige exemplaar heeft een houten omlijsting geheel bespannen met leer welke zeer vakkundig met de hand is beschilderd.Let op: dit artikel kan niet worden verzonden maar enkel worden opgehaald in onze winkel!
-
Details
De verhalen van Oom Wim (“Les Belles Histoires de l’ Oncle Paul”) was een Belgische educatieve stripreeks die tussen 1951 en 1982 in het weekblad Robbedoes werd gepubliceerd. De serie werd oorspronkelijk geschreven en getekend door Jean-Michel Charlier en Eddy Paape, maar werd in de loop der decennia door verschillende scenaristen en tekenaars gemaakt.
De serie bestaat uit verschillende korte verhalen rond het leven van historische figuren. Alle verhalen worden ingeleid en afgesloten door oom Wim. In de eerste verhalen zag oom Wim zijn neefjes iets dwaas doen of zeggen en vertelde hun dan een toepasselijke geschiedkundige vertelling, bedoeld als zedenlesje. In latere afleveringen verscheen hij gewoon kort even zelf in beeld aan het begin en einde van elk verhaal, zonder zijn neefjes. De figuur was ontworpen door Eddy Paape en was geïnspireerd op uitgever Paul Dupuis. Oom Wim werd steevast afgebeeld met een pijp en een strikje.
Deze uitgave van de verhalen van oom Wim is getiteld Zwartbaard en is een eerste druk uit 1953 en is in een zeer nette staat.
-
Details
Set van 13 stenen jaarbeeldjes van de Taptoe Breda.
Niet alle jaartallen zijn nog leesbaar, maar het lijkt te gaan om 1981 t/m 1993.Een taptoe is in de moderne versie een militaire en muzikale show waarbij de diverse krijgsmachtonderdelen zich aan het publiek presenteren.
In 1976 werd de Nationale Taptoe voortgezet in Breda, een stad met een rijke militaire traditie. Aanvankelijk werd het evenement gehouden op het terrein van de Koninklijke Militaire Academie, vervolgens op de Chassé-kazerne en later op het terrein van de Trip van Zoudtlandtkazerne. De verhuizing naar Breda ging tevens gepaard met een wijziging in de organisatiestructuur van de Taptoe. Zo werd onder meer besloten dat de Nationale Taptoe niet langer een uitsluitend militaire aangelegenheid zou zijn. De organisatie werd formeel in handen gegeven van de speciaal daarvoor opgerichte “Stichting Nationale Taptoe”. De sterke band met Defensie is echter blijven bestaan. Het bestuur van de Stichting bestaat deels uit burgers, deels uit militairen. Namens Defensie maakt de Inspecteur Militaire Muziek Krijgsmacht deel uit van het bestuur en de muzikale leiding van de Taptoe berust tevens bij hem. De organisatie van de Taptoe geschiedt sindsdien op basis van een samenwerkingsovereenkomst tussen de Stichting Nationale Taptoe en de Staat der Nederlanden (Ministerie van Defensie). Deze in 1976 doorgevoerde “privatisering” hield echter niet dat de Nationale Taptoe haar militaire karakter verloren heeft. Weliswaar werd het sindsdien mogelijk dat ook burgerorkesten aan het programma deelnemen, maar de Nationale Taptoe behield haar oorspronkelijke doelstelling: presentatie van de Krijgsmachtdelen en Nederlandse militaire muziek aan het brede publiek.
Gedurende de periode in Breda werden enkele belangrijke jubilea gevierd. Zo werd de Nationale Taptoe in het jaar 2000 voor de 25e keer in Breda gehouden. In 2002 stond de Taptoe voor een belangrijk deel in het teken van het 750-jarig bestaan van de stad Breda. En in 2004 werd een belangrijke mijlpaal bereikt: de 50e Nationale Taptoe. Bij die gelegenheid werd de Taptoe vereerd met een bezoek van H.M. de Koningin. Het zou tevens de laatste Nationale Taptoe in Breda worden, want door vermindering van de mogelijkheden tot materiële steunverlening en het beschikbaar stellen van faciliteiten door Defensie, zag de Taptoe zich genoodzaakt tot het uitkijken naar een andere locatie, buiten Defensieterrein.
Daarmee kwam tevens een eind aan een lange traditie, sinds 1954, waarin de Nationale Taptoe steeds een evenement in de open lucht is geweest. En in al die jaren werd de Taptoe steeds gedurende 9 dagen gehouden met in totaal 10 voorstellingen.
